Sobiborski Park Krajobrazowy

Powierzchnia Parku ok. 10000 ha, otuliny 9500 ha, utworzony w 1983 roku na terenie gmin: Wlodawa, Hansk, Wola Uhruska. SPK obejmuje najcenniejsze partie lasów Sobiborskich z bardzo licznie wystepujacymi torfowiskami i 7 sródlesnymi jeziorami, objetymi ochrona rezerwatowa. Dominuja tu zróznicowane siedliska borowe niemal wszystkie typy borów nizowych oraz brzezina bagienna.

W Parku wystepuja wszystkie trzy typy torfowisk. Osobliwoscia SPK jest zólw blotny, gatunek zagrozony wyginieciem, którego populacja jest najwieksza w Europie Srodkowej. Rzeka Tarasienka jest jedynym znanym rzecznym stanowiskiem w Europie strzebli przekopowej - reliktu glacjalnego. Dosyc licznie wystepuja w Parku równiez wilki i bobry oraz zmije zygzakowate.

Bogata jest takze awifauna tego obszaru liczaca co najmniej 130 gatunków legowych. Na terenie Sobiborskiego Parku Krajobrazowego utworzono dotychczas szesc rezerwatów przyrody (jezioro Orchowe, Magazyn, Zólwiowe Blota, Brudzieniec, Maloziemce oraz Trzy Jeziora).

Poleski Park Krajobrazowy

Powierzchnia Parku 5113 ha, otuliny 16954, utworzony w 1983 roku na terenie gmin: Urszulin, Sosnowiec, Stary Brus. PPK tworza cztery enklawy rozmieszczone wokól Poleskiego Parku Narodowego. Krajobraz Parku to mozaika pól, lak, torfowisk, wód i lasów. Teren jest na ogól równinny z charakterystycznymi lagodnymi zaglebieniami zajetymi przez torfowiska lub trudno dostepne Skrzyp bagienny na "splawach" jeziora. Obszar Parku obfituje w ekosystemy wodne fok. 15% powierzchni). Znajduje sie tu kompleks tzw. stawów bruskich Lepnica litewska oraz dawne Jezioro Wytyckie, obecnie zbiornik retencyjny. Wypietrzenie kredowe w poludniowej enklawie - Guz Woli Wereszczynskiej - stanowi urozmaicenie tego równinnego krajobrazu. Osobliwoscia florystyczna Parku jest duze nagromadzenie roslin strefy atlantyckiej. Bardzo bogaty jest równiez swiat zwierzat - szczególnie awifauna. W Parku znajduje sie jeden projektowany rezerwat przyrody zarastajace jeziorko Kahiza.

Poleski Park Narodowy

Park utworzono 1 maja 1990 r. na podstawie rozporzadzenia RM z dnia 1 O kwietnia 1990 r. Aktualna powierzchnia Parku wynosi9647,73 ha. Park ten, to polska miniatura tundry i lasotundry, obszar o europejskim znaczeniu i nie zmienionym krajobrazie, z duzymi naturalnymi zbiorowiskami roslin torfowiskowych. Szczególne bogactwo florystyczne cechuje rosliny naczyniowe - wystepuje tutaj ponad 900 gatunków roslin, z czego 170 nalezy do gatunków rzadkich, 43 gatunki objete sa ochrona scisla, a 15 ochrona czesciowa. Nagromadzenie pólnocnych gatunków roslin nie jest w tej skali nigdzie w Polsce spotykane, a jednoczesna obecnosc wielu roslin strefy atlantyckiej stwarza jedyna w swoim rodzaju osobliwosc na skale europejska. Z rzadkich roslinpólnocnych wymienic nalezy: brzoze niska, wierzbe laponska i borówkolistna, z roslin atlantyckich: trzy gatunki rosiczek, aidrowande pecherzykowata i bagnice torfowe. Równie bogaty jest swiat zwierzat. Wystepuje tutaj ponad 30 gatunków ryb, wiele gatunków plazów i gadów, przy czym osobliwoscia tego regionu jest zólw blotny. Najlepiej zbadana i bardzo bogata jest awifauna. Na terenie Parku gniezdzi sie okolo 140 gatunków ptaków, wsród nich kilka silnie zagrozonych wyginieciem. Wystepuja tu m.in. cyranka, podgorzalka, blolniak lakowy, orlik krzykliwy, bielik, kulik wielki, brodziec kwawodzioby i samotny, zuraw, bocian czarny, sowa blotna, wodniczka, podrózniczek, remiz, dziwonia.